Urodził się 4 sierpnia 1951 w Jarosławiu. Wkrótce wraz z rodziną zamieszkał w Gliwicach, gdzie jego ojciec Aleksander Górski od 1953 działał w Gliwickim Towarzystwie Fotograficznym. Andrzej B. Górski od 1970 r. brał udział w wystawach organizowanych przez to stowarzyszenie. W 1973 r. zdobył nagrodę za fotomontaż o wymowie antywojennej na II Fotograficznym Biennale Młodych w Gliwicach. Działał wówczas w Studenckim Klubie Filmowym „Gwarek” przy Politechnice Śląskiej w Gliwicach, gdy studiował w latach 1969-1974 na Wydziale Architektury. Kierował tam Niezależną Grupą Filmową ZOOM, która zorganizowała Ogólnopolski Festiwal Amatorskich Filmów Jednominutowych Mini-Max 1440 w 1972 i 1973. Eksperymentalny kierunek ich działań doprowadził do kontaktów z Warsztatem Formy Filmowej w Łodzi, skutkiem czego była wystawa Fotografia filmowa PWSFTv i T w Łodzi (wraz z projekcjami filmów), którą w 1973 zorganizował w Gliwicach Andrzej B/ Górski wraz ze swoim ojcem. W 1974 na festiwalu filmów studenckich w Krakowie prezentował swój 45-minutowy film Życie, miłość i śmierć hrabiego Bazylego Wilkonia.

                                                                                                                                                                          

W styczniu 1974 Andrzej B/ Górski i kilku zajmujących się filmem oraz fotografią studentów Politechniki Śląskiej założyli grupę twórczą Studio Prób Fotograficznych i Filmowych ZOOM, która w latach 1974-1979 stała się znana z efektownych fotograficznych oraz intermedialnych akcji przełamujących konwencjonalne formy twórczości. Obok Górskiego, który pełnił funkcję kierownika artystycznego, aktywnością w tej grupie wyróżniali się: Marek Gerstman, Jerzy Malinowski i Jan M. Zamorski. Także w 1974 Andrzej B. Górski rozpoczął studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu i zrealizował w tamtejszej galerii Art Laboratorium pierwszy intermedialny pokaz nowej grupy ZOOM pod nazwą Podróż, w którym udział wzięli też J. Malinowski i J. Zamorski. Swobodnie eksponowanym cyklom fotografii towarzyszyły tam filmy, efekty dźwiękowe oraz improwizacje zaproszonej grupy aktorów. W okresie istnienia ZOOM Andrzej B. Górski był autorem wielu ważnych indywidualnych i wspólnych dzieł w postaci fotografii, fotomontaży, kolaży, instalacji i akcji, o scenariuszach zakładających dynamiczne improwizacje. Najczęściej było to podczas studenckich festiwali artystycznych (m. in. FAMA w Świnoujściu), ogólnopolskich plenerów, imprez poświęconych nurtowi „fotografii ekspansywnej”, w miejscach przygodnych jak i galeriach. W 1974 szerokie uznanie zyskała instalacja ZOOM Ochrona środowiska złożona z ekspresyjnych fotomontaży eksponowanych wielokrotnie w zaskakujących miejscach i warunkach. W 1975 r. na festiwalu FAMA grupa uzyskała główną nagrodę za liczne działania, w tym za indywidualny pokaz Andrzeja B. Górskiego Dialog, który zawierał wyraźne aluzje do braku swobód obywatelskich (fotografie zakneblowanych ust modelki naklejone na urnie wyborczej). Podobną wymowę miał jego pokaz Sprzedaję dwie żywe ręce z 1976 r. złożony z rozwieszonych w przestrzeni fotografii rąk, który można było skojarzyć z ówczesnymi protestami robotniczymi. Inna praca o takiej wymowie, Ludzie dobrej roboty z 1978, składała się z wizerunków twarzy, gdzie oczy przesłonięte były czarnymi prostokątami. W 1977 cenzura uniemożliwiła mu realizację projektu złożonego z przestrzennej fotografii ludzi stojących w kolejce wraz z emisją propagandowego programu radiowego. Podczas pleneru w Turoszowie w 1978 przeprowadził działanie ujawniające naturę przekazów prasowych oraz ekspresyjną akcję Preludium do, gdzie fotografował efekty wypalania traw. W tym czasie komentował też swoimi fotografiami dzieła Tadeusza Kantora i Władysława Hasiora. Według pomysłu Andrzeja B. Górskiego grupa ZOOM przeprowadziła akcję Zamknięcie (BWA Toruń, 1979), gdzie członkowie grupy odizolowali się na tydzień w pomieszczeniu galerii, improwizując w tym czasie różne działania twórcze, a mogli być podglądani jedynie poprzez kamerę tv.

                                                                                                                                                                          

Andrzej B. Górski od 1978 r. pracował jako wykładowca fotografii na Wydziale Architektury Politechniki Poznańskiej i fotoreporter (do 1982), a ponadto w okresie 1979-1984 był kierownikiem artystycznym poznańskiej galerii Od Nowa. Po wprowadzeniu stanu wojennego (13.12.1981) był szykanowany za działalność opozycyjną nakazem pracy w kolejnictwie. W latach 1985-1992 pracował jako asystent reżysera i scenograf przy realizacji programów i filmów telewizyjnych oraz w Wytwórni Filmów Oświatowych w Łodzi. Od 1990 zajmował się też fotografią użytkową, a w latach 2006-7 był kuratorem wystaw w ramach Gliwickiego Miesiąca Fotografii. W ostatnich latach prowadził zajęcia z fotografii i multimediów w Gliwickiej Wyższej Szkole Przedsiębiorczości.

                                                                                                                                                                       

Zrealizował około 30 indywidualnych wystaw i działań parateatralnych, poza już wymienionymi m.in. Ikarom (1983), Rejtan – czyli upadek Polski (1984), Fotografia – grafika – collage (1987), Fotografia okazjonalna (1993), Spacer do innych miejsc (1995), W drodze (2004), Byłem Ikarem (2012).

dr Adam Sobota



                                                                                           

GALERIA   

                                                                         

ZAPOWIEDŹ - ANDRZEJ B. GÓRSKI